گاه آدم، خود آدم، عشق است

- 1Comment

گاه آدم، خود آدم، عشق است. بودنش عشق است. رفتن و نگاه کردنش عشق است. دست و قلبش عشق است. در تو می جوشد، بی آنکه ردش را بشناسی. بی آنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده، روییده. شاید نخواهی هم. شاید هم بخواهی و ندانی. نتوانی که بدانی.

#جای خالی سلوچ
#محمود دولت آبادی

آدم ؛ زخم است..

- Comments

خنده ، بخیه است
بوسه ، بخیه است
فراموشی ، بخیه است
مهربانی ، بخیه است
آدم ، بی بخیه متلاشی می شود!

آدم ؛
زخم است..


#طاهره_خنیا